Mowa uzupełnia się z jakością słuchu przy rozwoju najmłodszych, a co w przypadku wykrycia niedosłuchu u dziecka? Jakie aktywności należy podjąć po potwierdzeniu problemów zdrowotnych?
Nie ma mówienia bez dobrego słuchu
Mówienie i przede wszystkim rozumienie napływających informacji wynika z dobrego słuchu. Świadomy rodzic powinien prowadzić od najmłodszych lat życia dziecka zabawy wykluczające lub potwierdzające niedosłuch. Analiza problemu zdrowotnego przekłada się na szybsze dopasowanie nowoczesnego aparatu z funkcjami niezbędnymi do wyrównania szans w grupie rówieśniczej. Przy niedosłuchu u dziecka nie chodzi tylko o komunikację, ale również o ograniczenie potencjału nauki przez zmysł słuchu. Pogłębiający się niedosłuch zmienia pracę mózgu, w dużym stopniu opóźnia, wydłuża czas reakcji. Szybkie działania zapobiegawcze i wizyta u protetyka to szansa na powstrzymanie negatywnych konsekwencji praktycznie w całości, ponieważ aparat słuchowy optymalizuje się automatycznie do warunków, w których funkcjonuje użytkownik. Co to oznacza w praktyce? Jeżeli dziecko znajduje się na głośnym korytarzu szkolnym i musi porozmawiać z kolegą dobrze dopasowane urządzenie na to pozwoli poprzez eliminację zewnętrznych zakłóceń.
Czy to problem trudny w rozpoznaniu?
Ubytek słuchu przyjmuje różne formy i może nawet oznaczać przedłużające się milczenie wychowanka w różnych sytuacjach społecznych. Niektóre dzieci z niedosłuchem komunikują się doskonale w dużym hałasie, natomiast tracą pewność siebie w sytuacjach bardziej personalnych, spokojnych, w ciszy. A to tylko jeden z przykładów, przez które wizyta u protetyka słuchu staje się wręcz obowiązkowa. Najczęściej na niedosłuch cierpią chłopcy, nawet do czterech razy częściej w porównaniu do rówieśniczek. Zaburzenia mowy wiążą się również z autyzmem, traumami wywołanymi złym wychowaniem lub środowiskiem, dysproporcjami występującymi w ośrodkowym układzie nerwowym. Duży czynnik ryzyka dla niedosłuchu to bardzo niska waga urodzeniowa, a zatem rodzice w takim przypadku muszą przyłożyć się do monitorowania dziecka w pierwszych latach życia.
Analiza zachowania dziecka pomaga wykluczyć lub potwierdzić problem
Bez właściwego poziomu słuchu dziecko nie rozwija prawidłowo umiejętności mowy i nie potrafi przekazywać i odbierać komunikatów. Niedosłuch u dziecka, szczególnie niezdiagnozowany myli się z problemami wychowawczymi, z zamknięciem w sobie, a to po prostu pewien skutek, a nie przyczyna. Rozwiązanie na lekki i średni niedosłuch to aparat słuchowy wprowadzany do przewodu lub nakładany za małżowinę, bardziej dostosowany anatomicznie. Dla każdego przedziału wieku występuje pewna norma jakości mowy dająca większe szanse na prawidłową ocenę problemów z niedosłuchem na początku przez rodziców, a później przez zaangażowanych specjalistów.
Konieczna świadoma kontrola
Mowa i słuch idą ze sobą w parze, a kontrolowanie rozwoju dziecka od najmłodszych lat to poważny obowiązek świadomych rodziców, którzy nie chcą narazić pociechy na problemy z komunikacją wśród rówieśników.
